Mevr. Tettie Stiemsma-Walda, secretaris van de Stichting, heeft de laatste jaren de leiding over jaarlijkse herdenking. Voor de herdenking maakt mevr. Stiemstra jaarlijks een persoonlijk gedicht, welke opeenvolgend zijn.
Herdenking 2022
De seereis
De seereis gie goed weemoed waard ferkrongen troch aventoer.
Samar wie dêr it Kanaal op it skip kabaal en by de geastlike fersoargers diene we ús ferhaal.
Maleiske- en tropen les, seesiik wurde yn de Golf fan Biskaye.
Slingerje en skommelje net mear oerein komme kinne, it leafst wer omdraaie
Skomkoppen klotse kapot tsjin it machtige skip mar hawar, der leit grutsk as in machtige fûst de rots fan Gibraltar.
Op feilige ôfstân deromhinne, nei de tagongspoarte fan de Middenlandse see, dy lei dêr kalm en gedwee.
De waarmte striele ús fel en liet dêrtroch witte dat we fierder fan hûs fearen, fierder fan de waarmte fan it heitelân, de tropen-klean koene oan.
Op wei nei it ûnbekende lân...
Herdenking 2023
Yn maaie fan dit jier binne myn man en ik nei Indonesie west. Foar in rûnreis oer it prachtige eilân Java. Mar foaral om it earefjild Kembang Kuning te besykjen, wêr't omke Jan Dijkstra begroeven leit mei mear as 5000 lotgenoaten. Op hiel Java binne dit benei 25.000.
--------------------------------------------------------------------------
Earefjild, Kembang Kuning op Java,
dêr stiene we tegearre yn Surabaja.
Yn ús nekke baarnde de sinne
Yn ús eagen baarnden de triennen
Nei 74 jier werom, nei wêr't er syn lêste rêstplak fûn
Omke Jan hjir leit er, stil en fredich yn de Javaanske grûn.
Blombledsjes wurde troch ús lein,
in pear wurden sein
Gjin wurden foar it leed fan doedestiids,
We fiele it yn ieren en sinen, stoarje nei it krús
Dit dogge we foar de generaasje boppe en ûnder ús.
Dizze dierbere soan, broer en omke Jan,
net fergetten lykas alle lichems hjir lizzend
Yn de bloei fan harren libben, se wiene krekt man.
Kembang Kuning, Menteng Pulo, Pandu, Leuwigadjah, Candi,
Allegearre op dizze fjilden earje we hjoed mei respekt, muzyk wurden en krânsen.
It libben stie hjir foar jimme stil, foarby jimme dreamen en kânsen.
We sille inoar wer moetsje, we'll meet again,
We witte it seker, oant sjen.
Herdenking 2024
Op patrouille.
Wegen aanleggen in het begin hopeloos,
puin royaal gestort in aarde
verdween met vriendelijk gepruttel reddeloos.
Maar was niet het enige wat zorgen baarde
Buiten de gebaande paden knaagden ratten aan spullen
liepen angstaanjagende spinnen over de klamboe
voordat je je 's morgens in kleding kon hullen
controleren op schorpioenen maar nog lang niet oorlogsmoe
Opgewekt vertrekken, bewapend met mortieren en brens
verkenners voorop even nummers rechts, links de oneven
't Was allemaal zo plezierig, alles naar wens
de sawa-dijkjes leken zo romantisch gelegen.
Via de kampongs blik op de sawa's gericht
doch op de glibberige dijkjes rolde menigeen languit
balancerend als koorddansers verliezend het evenwicht
in de modder eindigend tot besluit.
Niemand lachte meer, veranderd in een zwijgende, hijgende
en zwetende bende, duizelig van hitte en ellende
De tropenzon boven ons zwetende borst,
veldflessen leeg groot onze dorst
Maar dit was niet het enige wat ons dan zorgen baart;
De politieke tropenhemel is nog mijlenver van opgeklaard
Augustus 2024
Tettie Stiemsma-Walda